Ο Επίτροπος Μετανάστευσης, Εσωτερικών Υποθέσεων και Ιθαγένειας κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος απηύθυνε σήμερα κεντρική ομιλία ενώπιον της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου (LIBE), στο πλαίσιο συζήτησης για την αντιμετώπιση των αυξανόμενων μεταναστευτικών πιέσεων. Στη συζήτηση συμμετείχε και ο πρώην πρωθυπουργός της Μάλτας Lawrence Gonzi.
Τα θέματα που απασχόλησαν τη συζήτηση ήταν, μεταξύ άλλων, η συνεχιζόμενη γεωπολιτική αστάθεια στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, και ιδιαίτερα στο Ιράκ, τη Συρία και τη Λιβύη απ' όπου και προέρχεται ο μεγαλύτερος αριθμός των μεταναστών.
Ο κ. Αβραμόπουλος τόνισε ότι τις τελευταίες μέρες, περίπου 7000 μετανάστες έχουν φτάσει στις Ιταλικές, Ελληνικές και λοιπές Ευρωπαϊκές ακτές όπου στις περισσότερες επιχειρήσεις διάσωσης έχει εμπλακεί ο Ευρωπαϊκός οργανισμός Frontex. Ο Επίτροπος, υπογράμμισε ότι «τα πρόσφατα επεισόδια στη Μεσόγειο, με χιλιάδες μετανάστες κυρίως από τη Λιβύη και την Τουρκία προς την Ιταλία και την Ελλάδα, μας υπενθυμίζουν ότι θα πρέπει να συνεργαστούμε με ουσιαστικό τρόπο με τρίτες χώρες. Γι’ αυτό το λόγο πρόκειται να επισκεφθώ χώρες όπως το Μαρόκο την Αίγυπτο και την Τυνησία.»
Ο Ευρωπαίος Επίτροπος επεσήμανε ότι «θα πρέπει να προετοιμαστούμε για μια δύσκολη μεταναστευτική χρονιά» και ότι «η Επιτροπή είναι έτοιμη να αναλάβει το ρόλο που της αναλογεί στηρίζοντας και βοηθώντας τα κράτη μέλη, ιδιαιτέρως αυτά που πλήττονται περισσότερο και έχουν μεγαλύτερες ανάγκες». Επίσης, τόνισε πως «η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσέφερε πρόσφατα έκτακτη οικονομική ενίσχυση σε ορισμένα κράτη μέλη και είναι πρόθυμη να το επαναλάβει εφόσον κριθεί αναγκαίο».
Ο κ. Αβραμόπουλος, επεσήμανε ότι η Επιτροπή θα συμβάλει μέσω της Frontex στην προστασία των εξωτερικών συνόρων Ε.Ε., «όχι μόνο στην Ιταλία αλλά και κατά μήκος των Ελληνικών και Βουλγαρικών συνόρων».
Στην δευτερολογία, ο Επίτροπος δήλωσε τα εξής:
«Η συζήτηση αυτή δεν γίνεται λόγω της επικαιρότητας, είχε προγραμματιστεί από καιρό· η Επιτροπή LIBE είχε προετοιμαστεί νωρίτερα. Σε προηγούμενη συνάντηση της Επιτροπής, είχα την ευκαιρία να σας ενημερώσω για τη προετοιμασία της νέας Ατζέντας για την Μετανάστευση στην Ευρώπη.
Η πολιτική που ακολουθούμε τώρα είναι πιο συνεκτική και ολιστική. Είναι η συνέχεια μιας συνεργασίας που ξεκίνησε πριν από 4 μήνες και που θα έχει ως αποτέλεσμα στο τέλος Μαΐου την υιοθέτηση της νέας Ατζέντας που θα οδηγήσει την Ευρώπη σε μια ποιο ολοκληρωμένη πολιτική που τα κράτη μέλη θα πρέπει να υιοθετήσουν και να είναι υπεύθυνα για την εφαρμογή της.
Προχωράμε με γνώμονα την αλληλεγγύη, την υπευθυνότητα, τις ανθρωπιστικές αξίες αλλά και την πραγματικότητα, όπως αυτή που έχει να κάνει με μια ήπειρο που όλο και περισσότερο γερνάει και έχει ανάγκη όλους αυτούς που θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη και πρόοδό της.
Δεν υπάρχουν διαφορές στους κόλπους της Επιτροπής γιατί έχουμε ιεραρχήσει σωστά τους ρόλους μας. Ναι μεν προερχόμαστε από χώρες όπου η καθεμία έχει τη δική της ξεχωριστή εμπειρία για τη μετανάστευση, αλλά η δική μας αποστολή είναι να αναλύσουμε την κατάσταση και να καθιερώσουμε όρους ευρωπαϊκής πολιτικής. Η διαφορά με το παρελθόν είναι ότι αυτή τη φορά η Επιτροπή αποφάσισε να παίξει ηγετικό ρόλο στην αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος.
Η μετανάστευση έφερε την Ευρώπη μπροστά σε ένα μεγάλο ερωτηματικό: κατά πόσο θα μπορέσει η Ευρώπη να υιοθετήσει κοινές, ουσιαστικές πολιτικές, στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Προσωπικά σας λέω ότι υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις. Αυτές καλούμεθα να καλύψουμε, πάντα με σεβασμό στις θεμελιώδεις αρχές πάνω στις οποίες στηρίζεται το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Η εμπλοκή των τρίτων χωρών είναι απαραίτητη. Γι’ αυτό και αυτή την περίοδο θα ταξιδέψω στο Μαρόκο, την Αίγυπτο και την Τυνησία, εκπροσωπώντας την Ευρώπη και θέτοντας τις χώρες αυτές προ των ευθυνών τους.
Σε συνεννόηση με την κα. Μογκερίνι, θα έχουμε για πρώτη φορά συνεργασία μεταξύ των υπουργών εσωτερικών και εξωτερικών για την μετανάστευση. Γύρω από το τραπέζι θα πρέπει να καθίσουν όλες οι χώρες που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα στο θέμα της παράτυπης μετανάστευσης: οι χώρες προέλευσης, οι χώρες διέλευσης και οι χώρες προορισμού. Στη Ρώμη, όταν συναντηθήκαμε για πρώτη φορά, συζητήσαμε ανοιχτά και ειλικρινά.
Αυτή η συνεργασία θα πρέπει συνεχιστεί και πιστεύω ότι θα δώσουμε τέλος σε αυτό το φαινόμενο. Πρέπει να ανταποκριθούμε στο ανθρωπιστικό μας χρέος και βεβαίως να χτυπήσουμε στη ρίζα της αυτή τη νέα εγκληματική βιομηχανία που έχει στηθεί και είναι πολύ καλά οργανωμένη - σε πολλές περιπτώσεις καλύτερα και από τα κράτη που καλούνται να την αντιμετωπίσουν - και αναφέρομαι στους διακινητές των ανθρώπινων ψυχών.»
