ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Καλημέρα κύριε Αβραμόπουλε.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Καλημέρα σε εσάς και σε όσους μας ακούνε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Υπουργός Αμύνης, εκτός των άλλων. Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, υποψήφιος στη Α΄ Αθήνας. Αυτό το θυμίζουμε για ευνόητους λόγους.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Σταθερά. Ξέρετε εγώ ποτέ δεν είχα δοτή θέση. Πάντα πίστευα και πιστεύω ότι όλοι εμείς παίρνουμε δύναμη μονάχα από την κοινωνία, που αυτή μας ανοίγει ή μας κλείνει δρόμους.
Υπάρχεις στη πολιτική μονάχα εάν το θέλουν οι συμπολίτες σου.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σωστό αυτό. Αυτό λέγαμε λίγο πριν. Ότι υπάρχει ένα φαινόμενο, παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, αυτά τα τηλεοπτικά προβεβλημένα πρόσωπα, τα οποία δεν έχουν απαραίτητα ενασχόληση με τη πολιτική, τα βάζουν στα ψηφοδέλτιά τους τα κόμματα ως «κράχτες». Εφόσον όμως η κοινωνία τους επικροτεί, δεν μας πέφτει λόγος.
Δηλαδή, τελικά ο ίδιος ο κόσμος, η κοινωνία είναι αυτή που αποφασίζει ποιοι θα ..
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό είναι αλήθεια που λέτε. Ξέρετε, είχα πάντοτε μία επιφύλαξη για το κατά πόσον τα προβεβλημένα πρόσωπα είναι για αυτή τη δουλειά.
Δηλαδή, αν πράγματι το θέλουν πάνω από όλα και αν τους εγκρίνει βεβαίως και η κοινωνία. Ένα είναι βέβαιο. Ότι ανεξάρτητα από ο,τιδήποτε άλλο, κουβαλάνε εμπειρία, γνώση, το κύρος που περιβάλλεται στο όνομά τους. Έχει και αυτό τη σημασία του.
Αλλά, έχει αλλάξει πλέον ο ρόλος του πολιτικού αγαπητοί μου φίλοι. Στην εποχή μας ο πολιτικός πρέπει να κάνει πράγματα.
Δεν είναι η εποχή εκείνη που απλώς και μόνο αρκούσε το να έχει κάποιος αναγνωρισιμότητα. Αναγνωρισιμότητα αποκτάς και από τη δημοσιογραφία. Εσείς ας πούμε είστε δύο δημοσιογράφοι που αν θέλατε να κάνετε πολιτική καριέρα, θα είχατε ένα πλεονέκτημα συγκριτικά με άλλους
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εγώ παρακινώ τον Βασίλη Μπεσκένη. Τον παρακινώ να κάνει καριέρα, αλλά δεν…
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Τώρα εδώ που τα λέμε, έχει κάποια πολιτικότητα η γενικότερη συμπεριφορά του, αλλά αυτά είναι λίγο δικά σας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ευχαριστώ πολύ κύριε Αβραμόπουλε. Να είστε καλά.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Θέλω να πω λοιπόν, τώρα εντάξει, έχουμε πολλούς προβεβλημένους. Όχι άλλους ..
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Συμφωνώ μαζί σας στο τελευταίο.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Πάντως, για να κλείσω αυτό που σας έλεγα. Μην ξεχνάμε ότι εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχουμε περάσει στην εποχή της επικοινωνίας και πολλοί προβάλλονται, τυγχάνουν αναγνώρισης στους τομείς που επέλεξαν στα γράμματα, στις τέχνες, στη καλλιτεχνία, στον κινηματογράφο, στο θέατρο, στη δημοσιογραφία.
Αυτό όμως δεν είναι το πρόβλημα. Αυτή η ανεξάντλητη δεξαμενή που λέγεται ελληνική κοινωνία, πρέπει κάποτε να ανοίξει πόρτες και παράθυρα για να μπει καινούριος αέρας και πόρτες για να βγουν έξω, να προταθούν τα δικά της παιδιά.
Πάντα έλεγα και θα επιμένω σε αυτό, ότι μία δημοκρατία φτάνει σε ανώτερο σημείο ωρίμανσης, από την ώρα που το παιδί ενός εργάτη, ενός αγρότη μπορεί να γίνει Πρωθυπουργός αυτής της χώρας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τώρα, πιάνομαι από αυτό που είπατε. Το ένα για τον Doer, ως πολιτική παρουσία πλέον, το δεύτερο για την επικοινωνία και να κάνω και τη γέφυρα στο θέμα του κυρίου Καραμανλή για το οποίο έχει πολλές απορίες και ο Παντελάκης.
Ο κύριος Καραμανλής έχει κατηγορηθεί ότι στα 5,5 χρόνια της διακυβέρνησης, ούτε doer υπήρξε, ούτε πολιτική ουσία είχε στις κινήσεις του, παρά μόνο επικοινωνιακό περίβλημα.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Η τελική κρίση για ένα πολιτικό δεν έρχεται ποτέ στους χρόνους του. Θα σας πω κάτι, ανεξάρτητα από το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεστε. Εγώ πιστεύω ότι ο Κώστας Καραμανλής ήταν ένας καλός αρχηγός, έκανε μεγάλες προσπάθειες κατά τη διάρκεια της περιόδου εκείνης.
Συνέπεσαν πολλά, τόσο έξω από την Ελλάδα, και εννοώ την παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά και κάποια προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας. Εν πάση περιπτώσει, η τελική αξιολόγηση γίνεται αργά. Ίσως και σε στιγμή που δεν είμαστε πια στη ζωή.
Θυμίζω ότι ο Χαρίλαος Τρικούπης δεν εξελέγη καν Βουλευτής στην εκλογική του Περιφέρεια και έφυγε πικραμένος, αυτοεξόριστος σχεδόν και πέθανε στη Γαλλία αν δεν κάνω λάθος. Για να έρθουμε εμείς οι νεότεροι 100 χρόνια μετά και να αναγνωρίσουμε τη μεγάλη του συμβολή, δίνοντάς στο μεγαλύτερο αναπτυξιακό έργο της εποχής μας, τη γέφυρα Ρίου – Αντίρριου το όνομά του.
Πρέπει κάποτε να καταλάβουμε ότι αν επιδιώκουμε την αναγνώριση στο τώρα, χάνουμε τον αιώνα και μαζί μας και ο λαός.
Το τι έγινε τότε ας αφήσουμε το χρόνο να το αξιολογήσει. Τώρα λοιπόν τι γίνεται; Γιατί αυτή τη στιγμή όσοι μας ακούν και φαντάζομαι συμμερίζεστε αυτήν την άποψη, περιμένουν να δουν πού πάει ο τόπος. Ποιο είναι το διακύβευμα αυτών των εκλογών.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να κλείσουμε αυτό το θέμα που ανοίξαμε με τον κύριο Καραμανλή. Δεν αναφερόμαστε στο αν πρέπει να γίνει τώρα ή όχι αποτίμηση του έργου του, είτε ως Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, είτε ως Πρωθυπουργός για 5,5 χρόνια. Μου κάνει όμως εντύπωση γιατί θεωρείται από τα μέσα ενημέρωσης, αφού δεν αφορά εσάς, αφορά εμάς τους δημοσιογράφους, γιατί θεωρείται μείζον γεγονός, το ότι ο πρώην Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και Πρωθυπουργός έκανε μία δήλωση στήριξης του Αντώνη Σαμαρά.
Τι άλλη δήλωση θα έκανε;
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Πολύ σωστά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Απλά το θεωρώ αυτονόητο. Με αυτήν την έννοια.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Παντελάκη, πολύ σωστά αναφέρεστε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το πώς αυτά ερμηνεύουν γεγονότα, καταστάσεις και θέματα.
Θα σας πω κάτι. Πριν από 1 – 1,5 μήνα είχα ερωτηθεί και μάλιστα στις ειδήσεις της ΝΕΤ από την κυρία Στάη για το ίδιο θέμα και είχα πει, μα είναι αυτονόητο. Σα να ήταν να βγω εγώ και να πω, στηρίζω τη Νέα Δημοκρατία.
Θέλω να σας πω λοιπόν, ότι η ερμηνεία που δίνεται και οι διαστάσεις που παίρνει μία αυτονόητη τοποθέτηση ενός πρώην Αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας και για μεγάλο χρονικό διάστημα Πρωθυπουργού, πιστεύω ότι αυτό που είπε το νιώθει ο κύριος Καραμανλής, το είπε γιατί έκρινε ότι τούτη την ώρα θα συνέβαλλε και η δική του φωνή. Αλλά μέχρι εκεί.
Τώρα, από εκεί και πέρα τι γράφουν σήμερα και τι δεν γράφουν οι εφημερίδες. Μην ξεχνάτε ότι και εσείς τρέχετε πίσω από την επικαιρότητα και πολλές φορές ή μεγαλώνετε κάποια πράγματα αυτονόητα και μικρά ή μικραίνετε κάποια μεγάλα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι. Η συμβολή, στην οποία αναφέρεστε, φαντάζομαι ότι έχει να κάνει με την ενίσχυση της Νέας Δημοκρατίας και των ποσοστών της, διότι δημοσκοπικά τουλάχιστον παραμένουν να μην είναι και τόσο καλά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ή παρέμεναν, για να το πούμε πιο κομψά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μέχρι όσο μπορούσαμε να ξέρουμε. Ναι, σωστό, ναι. Μέχρι την Παρασκευή δηλαδή.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχετε άδικο σε αυτό που λέτε. Αλλά το να σφυρηλατείται αυτή τη στιγμή η ενότητα της παράταξης είναι υποχρέωση όλων μας, από το τελευταίο στέλεχος μέχρι την ίδια την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
Τώρα, από εκεί και πέρα σε ό,τι αφορά τις δημοσκοπήσεις, βλέπετε τις διακυμάνσεις. Κάθε μέρα έβλεπε το φως της δημοσιότητας μία νέα δημοσκόπηση με εντελώς διαφορετικά στοιχεία. Καλύτερα θα είναι να περιμένουμε στις εκλογές.
Εγώ πιστεύω ότι το χρονικό διάστημα μέχρι τις εκλογές, θα κινηθούμε όλοι με αίσθημα ευθύνης. Και οι πολιτικοί εκπρόσωποι και τα κόμματα και οι πολίτες που αυτή τη στιγμή, έχουν μπροστά τους, έχουμε όλοι το φάσμα ενός μεγάλου προβλήματος, μίας μεγάλης απειλής που έχει να κάνει με την πολιτική και με την κοινωνική μας σταθερότητα και το μέλλον αυτού του τόπου.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αναντίρρητα. Αλλά δεν θα διαφωνήσετε ότι για αρκετό διάστημα οι δημοσκοπήσεις κατέγραφαν κάποια κοινά συμπεράσματα. Και τα κοινά συμπεράσματα αυτά ήταν ότι τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι ικανά για να διασφαλίσουν αυτοδύναμη Κυβέρνηση στις 7 Μαΐου.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Όπως πολύ σωστά λέτε οι δημοσκοπήσεις. Εγώ θα σας πω κάτι πάρα πολύ απλό, και το λέω εδώ και πάρα πολλούς μήνες.
Η Νέα Δημοκρατία επιδιώκει να βγει πανίσχυρη από αυτές τις εκλογές. Δεν της είναι αυτοσκοπός η απόλυτη δύναμη. Αλλά ο τόπος χρειάζεται σταθερότητα και ο άξονας αναφοράς για μία πολιτική σταθερή και αποτελεσματική είναι ένα ισχυρό πρώτο κόμμα. Και αυτό επιδιώκουμε.
Γύρω από εμάς, σαν έλθει εκείνη η ώρα, γιατί είναι ανοιχτές οι πόρτες για εθνική συνεννόηση, θα κληθούν να συμπράξουν στη βάση ενός κοινού προγράμματος και άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Για να φτάσουμε όμως εκεί και να μην είναι κατακερματισμένο το πολιτικό φάσμα, κάτι που θα αποδυναμώσει και την ίδια την εθνική συνεννόηση, χρειάζεται ένας σταθερός κεντρικός πολιτικός άξονας.
Η Νέα Δημοκρατία είναι έτοιμη, έχει πρόγραμμα, έχει σχέδιο, έχει στρατηγική. Προχθές ο Αντώνης Σαμαράς παρουσίασε με πληρότητα και πειστικότητα την πρώτη φάση του προγράμματός μας. Ακολουθεί και το άλλο που αφορά το ποιο κράτος θέλουμε να φτιάξουμε.
Γιατί αυτή η κρίση βεβαίως έχει ως πρώτο διακύβευμα την αντιμετώπιση της ίδιας της οικονομικής κρίσης και των κοινωνικών επιπτώσεων.
Από την άλλη μεριά είναι και ένα μάθημα που μας έδωσε η αποκαλούμενη μεταπολίτευση και που πρέπει όλοι να συνεννοηθούμε και να συνεργαστούμε για να φτιάξουμε τη νέα Ελλάδα, τη νέα αρχιτεκτονική της ελληνικής πολιτείας.
Για αυτά όμως θα σας μιλήσει αύριο ο κύριος Σαμαράς.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να το αποσαφηνίσουμε λιγάκι αυτό. Όταν μιλάτε για συνεργασία, μιλάμε για κοινοβουλευτική συνεργασία μετά τις εκλογές ή για κυβερνητική συνεργασία;
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Η συνεννόηση είναι η βάση, πάνω στην οποία θα χτιστεί η όποια πρόταση. Για όλα αυτά όμως δεν μπορούμε να μιλήσουμε τώρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εντάξει, εννοείτε στη Βουλή ή στο Υπουργικό Συμβούλιο;
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Το συμπέρασμα από τη δική μας κουβέντα είναι: ισχυρή Νέα Δημοκρατία για να μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλίες τέτοιες, που θα επιτρέψουν μέσα σε πνεύμα εθνικής συνεννόησης τις συνέργειες μπροστά στο κοινό πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει συνολικά η ελληνική κοινωνία, συνολικά η πολιτική τάξη της χώρας.
Και θα πω και κάτι, επειδή εσείς με παρακολουθείτε εδώ και πάρα πολύ καιρό, γιατί εγώ δεν έχω υποστείλει ποτέ τη σημαία της εθνικής συνεννόησης. Πάντα πίστευα και πιστεύω, και αν θέλετε αποτελεί βαθιά αξία της δικής μου άποψης για την πολιτική στη χώρα μας, ότι η δημοκρατία είναι η πολιτική τέχνη της σύνθεσης. Πριν από 2,5 χρόνια είχα βγει δημόσια με αναφορές, με εκδηλώσεις, με παροτρύνσεις και με μεγάλα άρθρα σε εφημερίδες καλώντας για περισσότερη εθνική συνεννόηση.
Δεν είμαι μόνος μου, είναι και άλλοι. Αλλά τούτη την ώρα, όταν βλέπεις τις δημοσκοπήσεις, μιας και αναφερθήκατε πρωτύτερα, το 67% με 70% του ελληνικού λαού μας λέει κάτι πάρα πολύ απλό: συνεννοηθείτε και συνεργαστείτε, και δεν το ακούμε, τότε υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας με την ελληνική κοινωνία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Βέβαια, κύριε Αβραμόπουλε, υπάρχει και μία αντίφαση σε αυτό. Δηλαδή λέει αυτό πράγματι η πλειονότητα, η συντριπτική πλειονότητα, με βάση τις δημοσκοπήσεις πάντα, του ελληνικού λαού, της κοινωνίας λέει συνεργαστείτε. Από την άλλη η ψήφος, έτσι όπως την κατανέμει, με βάση τις δημοσκοπήσεις γιατί δεν μπορούμε να μιλήσουμε διαφορετικά, δείχνει ένα πολυκερματισμό των κομμάτων.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Σωστό. Αλλά είναι οι δημοσκοπήσεις. Να σας πω και κάτι; Ποιοι απαντούν στις δημοσκοπήσεις; Δεν απαντούμε όλοι. Όσοι μας ακούν αυτή τη στιγμή ενδεχομένως να είχαν σηκώσει κάποια στιγμή το τηλέφωνό τους και να τους είπαν: τηλεφωνούμε από την τάδε εταιρεία. Οι περισσότεροι, 7 στους 10, λένε δεν απαντούμε. Γιατί βαθιά μέσα τους υπονοούν ή προβληματίζονται ή έχουν ενοχληθεί ή αμφισβητούν ή αγανακτούν και λένε θα κάνω αυτό που μου αναλογεί ως χρέος, γιατί έχω το χρέος ως Έλληνας πολίτης να συμμετέχω στο να ανοίξει ο δρόμος για την πατρίδα μας την ημέρα των εκλογών.
Θα έλεγα, λοιπόν, μην παρασυρθούμε στο να αναλύουμε δημοσκοπήσεις. Εγώ πιστεύω ότι η τελική έκβαση αυτής της εκλογικής αναμέτρησης θα αναδείξει με ευθύνη των Ελλήνων πολιτών σταθερότητα, ασφάλεια, σιγουριά για το μέλλον και σε εμάς περισσότερη ευθύνη από αυτή που έχει δείξει ή έχει επιδείξει μέχρι τώρα το πολιτικό σύστημα και η πολιτική τάξη καθ΄ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης.
Θα πω και κάτι τελευταίο. Αν είχαν εισακουστεί οι συνετές φωνές κάποιων από εμάς εδώ και δυόμισι χρόνια θα ήμασταν εμείς το παράδειγμα στην Ευρώπη και όχι η Ιταλία. Της χρειάστηκε της Ιταλίας μονάχα μία εβδομάδα για να προχωρήσει στην συγκρότηση της Κυβέρνησης Μόντι, που όπως είδατε και γρήγορη και αποτελεσματική είναι. Χωρίς αυτό να ακυρώνει τη μεγάλη σημασία της κοινωνικής προέκτασης της οικονομικής κρίσης.
Γιατί και η χώρα αυτή ταράσσεται και ο λαός αυτός υποφέρει, όπως και οι άλλοι νότιοι σε πρώτη φάση λαοί της Ευρώπης, αλλά βλέπετε ότι η κρίση χτυπάει μέχρι και την κεντρική Ευρώπη ακόμα και την Ολλανδία, της οποίας μην ξεχνάτε ο Υπουργός Οικονομικών είχε αποτολμήσει, με τρόπο θρασύτατο, πριν από δύο μήνες να κρίνει αυστηρά την Ελλάδα.
Θέλω να σας πω γενικεύεται το πρόβλημα, είναι πρόβλημα της Ευρώπης, είναι πρόβλημα της παγκόσμιας οικονομίας. Για εμάς όμως, για τον τόπο μας εκείνο που πρέπει να διασφαλίσουμε είναι η σταθερότητα, η πολιτική ομαλότητα, η γαλήνη. Και αυτό περνάει μέσα από σταθερές κυβερνήσεις. Αυτό επιδιώκει η Νέα Δημοκρατία όταν λέει στον ελληνικό λαό ψηφίστε μας γιατί θέλουμε να είμαστε ισχυροί αύριο για να πάρουμε τέτοιες πρωτοβουλίες.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Αβραμόπουλε, πείτε μας ένα τελευταίο. Τα περιθώρια συνεργασίας με άλλα κόμματα που προέρχονται από τα σπλάχνα ουσιαστικά της Νέας Δημοκρατίας, ποια είναι αν υπάρχουν. Και ένα σύντομο σχόλιο για το ενδεχόμενο της εισόδου της Χρυσής Αυγής στη Βουλή.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχει τεθεί τέτοιο ζήτημα καταρχήν σε ότι αφορά συνέργιες, συνεργασίες με τα νεόκοπα αυτά σχήματα που έχουν προκύψει τον τελευταίο καιρό. Προσωπικά πιστεύω ότι οι Έλληνες πολίτες αξιολογούν αυτή τη στιγμή την πρότασή τους που όμως δεν υπάρχει, διότι καλή η αγανάκτηση, καλή η αντίδραση, καλή η αντίθεση. Οι Έλληνες πολίτες όμως, θέλουν να ακούσουν θέσεις και προτάσεις.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για τη Χρυσή Αυγή;
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Σε ό,τι αφορά τη Χρυσή Αυγή, είναι ένα φαινόμενο που πρέπει να προβληματίσει πάρα πολύ τους Έλληνες, διότι όλα αυτά τα χρόνια με τα όποια ελαττώματά της η δημοκρατία μας είναι ισχυρή με κατάκτηση συνολικά του ελληνικού λαού, έχει να κάνει με το επίπεδο του πολιτισμού μας. Το να γυρνάμε σε μεθοδολογίες και συμπεριφορές που μας βγάζουν από το δημοκρατικό πλαίσιο είναι κάτι το ιδιαίτερα ανησυχητικό που πρέπει να προβληματίσει τους Έλληνες πολίτες και όλους μας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα. Να είστε καλά. Ευχαριστούμε πολύ για τη συνομιλία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ευχαριστούμε, καλή σας μέρα.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Και εγώ ευχαριστώ για τη φιλοξενία.